Podcast afl. 62: Parijs Roubaix 2025 Nabeschouwing

Eentje voor Mathieu, eentje voor Tadej, eentje voor Mathieu. En straks misschien nog eentje voor Tadej, vraagteken? De kans zit er dik in.

Van der Poel deed gisteren weer maar eens wat printers doorgaans nalaten, namelijk doen wat er van hem verwacht wordt. Winnen.

Het lijkt haast gemakkelijk. Maar niks is minder waar. Het is allemaal ni simpel. En moest het simpel zijn, zou ’t veel gemakkelijker zijn.

De twee hoofdrolspelers kenden beiden hun bidonincident. Beide bidons waren van de hand van een foempekop. De een al foempiger dan de andere. Van drinkenbussen moet je drinken, da’s niet om mee te smijten. Nu, ik snap het ergens wel want veel dorst zal de persoon in kwestie niet meer gehad hebben.

Hoe dan ook, VDP maakte zijn loepzuivere Roubaixtrick rond. Met een gezicht dat op oorlog stond. Moest het nog niet duidelijk zijn, we zijn anno 2025 en we leven in het tijdperk van Mathieu en Tadej.